De Belgische vluchteling Eduard de Muijer schreef namens 'alle' Belgische vluchtelingen een dankbrief naar de voorzitter van het comité Jansstraat, de heer Duyn. Eduard was samen met zijn gezin uit Mechelen gevlucht voor de Eerste Wereldoorlog. Het gezin werd in Haarlem opgevangen in het Hofje van Staats aan de Jansweg. Joske, de 14-jarige dochter van Eduard, was op dat moment nog steeds vermist in België. De heer Duyn vertrok twee keer naar België om haar te vinden. Met succes!
Hertaling (fragment)
"Aan wie zijn deze wensen gericht? Aan wie anders dan aan alle bewoners van de Jansstraat? Aan wie anders dan aan hen die ons met een bezoek hebben vereerd en de vertegenwoordigers zijn van deze straat? Ja, lof en eer aan jullie allemaal.
En ik mag zeker niet vergeten de naam te noemen van de heer Duyn. Hij is namelijk de voorzitter van de goede Jansstraat. Hij is de drijvende kracht. Hij is de vader van de Belgische vluchtelingen. Ja, dat is hij. En daarom danken wij hem uit het diepst van ons hart. En in hem danken wij jullie allemaal, danken wij de hele Jansstraat. Die lieve straat met haar goede bewoners, die ons in tijden van nood hebben bijgestaan.
Wij danken ook de stad Haarlem, met haar goede en betrokken bevolking. We danken het hele Nederlandse volk en brengen hulde aan Koningin Wilhelmina. Aan hen allen wensen wij, nu en voor altijd, geluk en zegen toe."
Bekijk de complete, letterlijke transcriptie onder 'Verdieping'.
