Tot de achttiende eeuw dronk iedereen dagelijks bier. In iedere stad was de bierbrouwerij dan ook een belangrijke nijverheidstak: daar werd de onmisbare volksdrank gebrouwen. De brouwerijen in Haarlem waren extra belangrijk, omdat zij hun bier tot ver buiten Haarlem wisten te verkopen.
Haarlems bier smaakte anders dan de meeste andere biersoorten, omdat de Haarlemse brouwers de smaak van hun bier niet lieten bepalen door 'gruit' (een kruidenmengsel met gagel, rozemarijn, laurierbessen en salie), maar met hop. Dat gaf het een wat bittere smaak en een betere afdronk. Bovendien was dit bier veel beter houdbaar. Dat wist men ook buiten Haarlem te waarderen: grote hoeveelheden Haarlems bier werden bijvoorbeeld verkocht aan Vlaanderen.
Het hoogtepunt van deze nijverheidstak was rond 1500. Brouwers behoorden toen tot de belangrijkste burgers van de stad. En de belasting op drank, de accijns, vormde één van de belangrijkste bronnen van inkomsten voor het stadsbestuur.
Tot in de zeventiende eeuw floreerde de Haarlemse bierbrouwerij. Tijdens de achteruitgang van de achttiende eeuw verdween ook een groot deel van de Haarlemse brouwerijen.
Bron
Brouwerij De Drie Klaveren
