Lieve allemaal, Velu, Grote Houtstraat 96
Jongstleden vrijdag ik alleen geen was ont-
vangen. Zat er iets in wat niet mocht?
Ik zit te springen om schone blousjes,
katoen en rode ruitje. Het is hier
snikheet van benauwdheid en
gebrek aan frisse lucht. Stuur dus
dun goed. Ook graag dunne zomer-
jurk, niet een mooie. Krijg ik 28e
was en naaien jullie dan lapjes in
dubbel kruis van mijn broekjes? Erg
voorzichtig, anders krijg ik nooit
geen was meer. Ik heb heden maar
1 wens en dat is hier weg te zijn,
want het is hier bar. Ik hoop
als ik nog lang moet zitten naar
[concentratiekamp] Vugt te gaan, dan heb je tenminste
iets te doen en kom je nog eens
in de buitenlucht. Ik eet reuze
goed, ook wat ik niet blief, want
ik wil gezond blijven. Die le-
vertraanparels zijn fijn. Dankzij
het Rode Kruis geen erge honger.
Koop bij Gerzon [modewinkel] houten klompjes
en geef ze aan mevrouw Kiphardt, die
zou er bandjes voor me om maken,
en stuur ze in de was, want mijn
molières [lage veterschoenen] zijn veel te warm. Nu
weet ik wel, wat het is om van
huis te zijn, hoewel dit wel een
harde leerschool voor me is.
Doen jullie nog je best voor me?
Polderman [een Haarlemse rechercheur], die met Ben is meege-
gaan naar Amsterdam, weet wel wie
mijn zaak in handen heeft op het
Adama van Scheltemaplein [het hoofdgebouw van de Duitse inlichtingendienst]. Een
paar trappen op en dan de deur
recht tegenover de trap. Die
heren hebben me al verhoord.
huil zelden. Er valt soms
