In onder andere het Frans Hals Museum in Haarlem en het Rijksmuseum in Amsterdam zijn poppenhuizen bewaard gebleven. Een poppenhuis was in de 17e e eeuw geen kinderspeelgoed, maar meer de liefhebberij van een volwassen vrouw. Een rijke volwassen vrouw, wel te verstaan.
In de 17e eeuw legden rijke kooplieden in de Nederlanden vaak verzamelingen aan. Zij bewaarden hun kostbaarheden in zogenaamde kunstkasten. De vrouwen van deze welgestelde heren legden ook verzamelingen aan, maar dan op hun eigen terrein: het huishouden. Grote kasten werden ingericht als huizen, compleet met miniatuurmeubilair en poppetjes. Deze poppenhuizen waren echte bezienswaardigheden. Wanneer er belangrijk bezoek kwam, toonden de vrouw des huizes haar gasten het poppenhuis en gaf een uitgebreide demonstratie van de mogelijkheden van het huis. Zo kon zij de inhoud van kasten tonen, verborgen ruimtes laten zien, het licht aandoen en de fontein in de tuin echt water laten spuiten. Een poppenhuisdemonstratie kon uren duren.
Het afgebeelde poppenhuis komt uit de collectie van het Frans Hals Museum en werd gebouwd in opdracht van de Amsterdamse koopmansvrouw Sara Rothé. De poppenkast is rond 1743-1750 gebouwd.
Bron
Poppenhuis
