Christiaan van der Vaart was een tot slaaf gemaakte man. Jan Justus Swaving had hem meegenomen uit Berbice naar de buitenplaats 'Stad en Vaart', in de buurt van Haarlem. In 1807 werd Christiaan in Haarlem gedoopt en toen kreeg hij waarschiijnlijk zijn achternaam 'van der Vaart'. Door zijn doop werd Christiaan een vrij man. Maar toen hij terug naar Berbice ging, werd hij toch weer tot slaaf gemaakt.
In dit document staan de handtekeningen van acht mensen die op 29 mei 1813 verklaren dat Christiaan écht een vrije man was. Zij zijn daarvoor bijeengekomen in het huis aan de Jansweg van Sandrina Christina Swaving, dochter van de overleden Jan Justus Swaving. Aanwezig zijn Jacobus Enschedé, Johannes Enschedé en Ambrosius Koot. Alle vier leggen hun verklaring af voor de Vrederegter van het kantoor in Haarlem. Of hun actie succes had, is onbekend.
Swaving bezat in Berbice diverse plantages, onder andere ‘De Liefde’ en ‘De Kinderen’. Daarnaast was hij lid van de Raad van Politie en Criminele Justitie en kerkmeester van de Gereformeerde kerk.
