Stadion HFC Haarlem

Vanaf 20 oktober 1907 heeft HFC Haarlem een eigen voetbalveld met tribunes aan de Jan Gijzenkade. Deze tribunes voor donateurs en leden waren in het begin primitief: ze bestonden uit niet meer dan een paar houten zitplanken en dan nog niet eens over de hele lengte van het veld. Op de eerste foto uit 1917 zie je de tribunes.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog probeerde de voetbalclub het het clubleven zo goed mogelijk in stand te houden. Dat was moeilijk. Zo waren in juli 1941 voetbalschoenen voorlopig alleen te verkrijgen door middel van distributiebronnen en 'De Roodbroek', het clubblad van HFC Haarlem, vernoemd naar de rode broeken waarin de spelers voetbalden, mocht vanaf augustus 1941 niet meer verschijnen van de bezetter.

Naast het trainen en het spelen van voetbalwedstrijden organiseerde de club ook gezelligheidsactiviteiten, zoals viswedstrijden en schaatstochten, maar dat werd op den duur steeds moeilijker door de oorlogsomstandigheden: uitgaansverboden, strafwachtlopen, verkeersmoeilijkheden, onderduikende spelers, tewerkstellingen in Duitsland.

In juli 1944 verboden de bezetters iedere vorm van ontspanning. Om er zeker van te zijn dat er niet meer werd gevoetbald, werd het speelterrein gedeeltelijk 'gevechtsgebied': een deel van het veld werd afgezet met een prikkeldraadversperring en van gras ontdaan. Op 31 juli 1944 nam de club afscheid van het 'Haarlemveld' en kwamen oud en jong een keer samen (zie tweede foto). Een dag later werden alle opstallen op het Haarlem terrein gesloopt.